sinds 2016
Ervaringen van (ex)-patiënten
Aagje 2019 - leeftijdscategorie 30-40 jaar
De tinnitus is bij mij heel langzaam gekomen. Ik had eerst niet eens door dat het in mijn hoofd zat; ik dacht dat ik iets hoorde verderop. Na het besef heb ik het nog een tijdje ontkent, niet handig bleek later, want acceptatie is een start in het hele proces. Via een goede vriendin kwam ik bij Sandra terecht. Ik dacht eerst: "Ik ga toch geen uur in de auto zitten voor een behandeling en dan weer een uur terug?" Maar al snel kwam ik erachter dat dit meer dan de moeite waard was, er was ook simpelweg geen alternatief en bovendien is Vledder en omgeving heel mooi. Al na een paar behandelingen merkte ik dat de piep (bij mij hoog) luider en zachter werd. Er zat dus beweging in wat kan duiden op het minder laten worden van de piep. Tinnitus komt langzaam en ging bij mij ook langzaam naar de achtergrond. Dit duurde best lang, maar Sandra gaf mij het vertrouwen. ("laat het los, dan heb je minder stress en dat draagt er ook aan bij dat de tinnitus minder hoorbaar wordt") De vragenlijst, intake en gesprekken heb ik als zeer positief ervaren. Je bent namelijk niet alleen een mens met tinnitus, maar ook een karakter, dus met persoonlijke eigenschappen. Sandra gaf mij inzicht in waar de tinnitus vandaan kan komen, tips qua houding, leefstijl en boeken en gaf mij geruststelling op het gebied van lichamelijke klachten. Daarnaast doe ik aan mindfulness, het draagt bij aan ontspanning en minder klachten. De tinnitus is niet helemaal weg bij mij, maar het is momenteel een zachte ruis geworden. Iets wat ik nauwelijks nog hoor en waar ik prima mee kan leven. Het verbetert zich nog steeds, dus wie weet is het ooit helemaal weg, dit heb ik al 2 avonden ervaren. Er zit nog beweging in dus!
Harrie - leeftijdscategorie 50-60 jaar
Ik heb geleerd bij Sandra dat ik voor mij zelf op moet komen wat dat ik niet deed.
En ik zette een ander op de eerste plaats, in plaats dat ik mijzelf op de eerste plek zet, en dan pas aan een ander te denken.
En had last van veel stress en dat bevordert de ruis in mijn hoofd zeer zeker niet.
En op het werk doe ik alles wat rustiger aan en dat bevalt mij nu goed, de ruis heb ik nu redelijk tot goed onder controle. En daar wil ik Sandra voor bedanken.
Jan 2019 - leeftijdscategorie 50-60 jaar
Zo uit het niets een piep in je oren alsof het testbeeld de hele dag aan staat . Het zal wel weggaan . Na 4 weken nog dezelfde piep . Dag en nacht om gek van te worden. Het beheerst alles je hele doen en laten staat in het teken van de piep. Dan een artikel in de krant van TinnitusConcept Vledder. Gelukkig kon ik er nog tussen gepland worden. Na een intake gesprek krijg je weer hoop. Na de eerste behandeling :"nee het wordt alleen maar erger". Maar na 4 behandelingen: " he wacht even is de piep nu weg" Je durft het bijna nu te geloven. Dan uit het niets de piep is er weer. Als je terug denkt over de afgelopen week. Veel stress weinig slaap en pijn in nek en schouders. Na twee behandelingen gelukkig weer rust. Nu heb ik af en toe nog een piep als ik wakker wordt, maar deze verdwijnt in de loop van de dag. Ik heb nu het vertrouwen dat de piep weer weggaat. Het is een soort wissel werking door het vertrouwen heb je minder stress en slaat de behandeling beter aan. Nu ga ik eens in de gemiddeld 6 weken heen voor een behandeling, die meer als een bevestiging na de koop dient dan als een noodzaak. Kortom zeer tevreden. Ik beveel het ook alle collega's aan om heen te gaan. In mijn beroepstak hebben veel collega's last van deze vervelende piep of suis, maar zoals verwacht zijn het gros ook zo eigenwijs om de keuze te maken niet te gaan. Pech voor hun en geluk voor mij . Geluk met een bijna piep vrij leven met dank aan Sandra
​
Marijke 2019 - leeftijdscategorie 60-70
……..En daar sta je dan op een dag in oktober een dik jaar geleden. GESUIS in mijn oor, HELP, het zal toch niet Tinni……….. Nee, niet aan denken, het is gewoon een prop in mijn oor.
Afspraak gemaakt, en naar de assistent van de dokter, nee mevrouw niets te zien, mooi schoon.
Shit, dacht ik, daar ben ik dan mooi klaar mee.
De assistent gaf me een naam mee van iemand uit Vledder. Direct werk van gemaakt, en kon ook al redelijk snel terecht bij Sandra.
Na zo’n 7 behandelingen was het geluid wat meer op de achtergrond, en na ongeveer een half jaar was er mee te leven. Af en toe moest ik zelfs even luisteren of de suis er nog was, Ja het is er altijd wel, maar een stuk minder luid.
Het gaat nog steeds goed, af en toe is het gesuis iets harder, vooral als ik te veel gelezen of gepuzzeld heb, dus dat doe ik dan maar niet zo veel meer.
Lotte 2019 (leeftijdscategorie 20-30 jaar)
Echte naam in de praktijk bekend
‘Het geluid’
Het is ongeveer een week voor mijn verjaardag (eind januari) als ik in bed lig. Zoals gewoonlijk lig ik rond tien uur in bed. Ik lig op mijn zij. Als ik me draai op mijn andere zij, neem ik lichtelijk een geluidwaar. Het eerste wat in mijn op komt is dat er geluid in mijn omgeving is en pak mijn oordoppen. Als ik mijn oordoppen in doe, blijkt het geluid nog steeds aanwezig te zijn en op dat moment neemt het mij over. Het is het geluid en ik. Ik fixeer me en doe mijn oordoppen in en uit om te checken en te hopen dat het weg is, maar het is er. Het is daar en ik hoor je. Dat is het begin van een zware periode. Een periode met diepe dalen, waarvan ik dacht dat ik ze nooit zou tegen komen. Vanaf die nacht ging ik me helemaal fixeren op het geluid. Mijn eerste reactie die week was het zoeken op internet. Bewijs zoeken dat het niet hetgeen zou zijn wat ik dacht dat het zou zijn. Ik las op het internet (het domste wat ik ooit heb gedaan) en mijn gedachten gingen met mij aan de haal. Het balletje ging rollen en ging van kwaad tot erger. Binnen twee weken was ik mezelf niet meer. Ik geloofde er heilig in, dat ik niet met het geluid kon leven. Dit was immers wat ik op het internet had waargenomen.
​
Na die twee weken zat ik huilend en in elkaar gezakt in de tuin van mijn moeder en vertelde ik wat ik voelde en hoorde. Ik weet nog goed het moment dat ik daar zat. Ik zat continue in mijn hoofd met mijn gedachtes en geregeld met mijn vingers in mijn oren (op het dwangmatige af) om controle te proberen te krijgen over het geluid. Zij ging met mij mee naar de huisarts. Dat was voor mij het kantelpunt. Ik werd doorverwezen naar een psycholoog en kreeg direct behandeling. Ook werd mijn
gehoor getest in het ziekenhuis (prima gehoor). Bij de psycholoog is naar voren gekomen dat ik hooggevoelig ben, waardoor ik mezelf opnieuw moest leren uitvinden. Ik heb veel kennis kunnen vergaren uit het boekje ‘hoog sensitiviteit in het dagelijks leven’ van Isle Sand. Ondanks de begeleiding, bleek ik nog heel angstig te zijn voor het geluid. Mijn psycholoog heeft mij toen doorverwezen naar Tinnitusconcept Vledder. Omdat ik zo angstig was, kon ik gelukkig snel bij
Sandra terecht. Zij zorgde ervoor dat ik niet bang hoefde te zijn voor het geluid. Zij legde mij ook uit dat het vaak samen gaat met stress en dat het ook weg kan gaan. Achteraf kan ik ook zeggen dat ik veel te veel heb gewerkt en stress had. Ik had al dipjes in mijn stemming en het geluid was de druppel. Het was de kaart die uit mijn kaartenhuis werd getrokken. Het belangrijkste wat ik van Sandra heb geleerd is uit mijn hoofd te gaan en te ontspannen. Afleiding zoeken heeft mij erg geholpen. Mijn ratio is erg sterk. Ik doe ook werk waarbij ik veel analytisch moet denken (basis ggz). Om die reden heb ik veel gehad aan het luisteren naar mijn lichaam (signalen) en het toepassen van visualisatieoefeningen om uit mijn hoofd te gaan. In de periode waarin ik erg met het geluid bezig was, heb ik minstens een maand niet gewerkt. Met vallen en opstaan ging het langzaam aan beter. Dit proces heeft veel tijd gekost, minstens een half jaar. Langzaam bouwde ik Sandra af. Nu is het oktober en ben ik niet meer bang voor het geluid. Af en toe hoor ik het nog in de nacht of als er in de ruimte weinig geluid is. Het is vaak iets meer aanwezig als ik het te druk heb gehad, ondanks dit doet het me niks meer. Het is er, maar niet meer de baas. Ik noemde het altijd liever het geluid, maar je kan ook zeggen tinnitus.
Op dit moment ben ik er nog niet helemaal. Ik bleek een burn-out te hebben. Ik worstel nog vaak met mijn gedachtes. Rust is voor mij belangrijk. Niet te veel doen en uit mijn hoofd gaan. Ik moet mijn piekergedachtes letterlijk ‘halt’ toe roepen en eerlijk zijn over hoe ik me voel en daarna handelen Het gaat steeds beter en sneller. Ik moet dingen laten, maar dat is niet erg. Ik weet waarvoor ik het doe. De dalen worden steeds minder diep en ik heb alle vertrouwen in dat ik volledig herstel. Ik weet vanuit mijn werk en mijn psycholoog en Sandra, dat ik niet streng voor mezelf moet zijn. Het kost tijd. Ik moet mezelf te tijd geven en over een jaar of twee zal ik met een glimlach terugkijken. Het belangrijkste is, dat ik eigenlijk nog steeds mezelf ben. Ook ondanks mij nieuwe ‘handleiding’ voor mezelf en dat ik meer rust moet hebben. Ik ben weer wie ik ben en wie ik wil zijn. Ik kan de dingen doen die ik wil doen.
Albert 2019 (leeftijdscategorie 50-60)
In een nacht tijdens de voorjaarsvakantie werd ik wakker van een soort cirkelzaag geluid. Ik denk, wie is nu midden in de nacht aan het klussen. Ik keek uit het raam en zag niets. Al snel kwam ik er achter dat het geluid in mijn hoofd zat. Zou dit nu de erfenis zijn van 35 jaar lang Normaal concerten zonder gehoorbescherming.
Volgende dag naar de huisarts geweest. Ze vroeg aan mij. Waar denk jezelf je aan? Ik denk helaas aan tinnitus. Haar reactie: juist, ik zal je doorsturen naar de KNO arts. De wachttijd was een maand.
Dan kom je aan het Google-en :Infuus therapie, EDMR therapie, gehoorapparaten met geluiden in verschillende frequenties en vele andere therapieën. Gelukkig, er zijn mogelijkheden om de tinnitus te verzachten. Zullen verschillende audiciens hier meer over weten? Toen kreeg ik contact met de Henri hij is ambulant audicien en tevens een oud klasgenoot.
Hij vroeg aan mij of ik het druk had, moeite had met loslaten, alles goed wilde doen en ik overal de controle over wilde houden. Mijn antwoord was ja op alle vragen. Hij was de persoon die mij Sandra Posthumus eigenaar van Therapiecentrum Vledder adviseerde. Waar ik Henri nog steeds dankbaar voor ben.
Gelijk contact opgenomen met Sandra, Gelukkig had ze een dag later s'avonds plaats voor mij. Intakeformulier ingevuld en toen naar Vledder.
Zij constateerde dat vele spieren in mijn nek vast zaten en druk uitoefend op de zenuwen. Tijdens de behandeling werd door Sandra verschillende vragen gesteld en veel antwoorden vielen op zijn plek. De eerste massage was ook behoorlijk pijnlijk maar ik voelde mij de volgende ochtend weer als herboren en was de tinnitus gereduceerd tot 10 procent.
Na de volgende sessies werd de pijn tijdens de massage steeds minder. Bij de 6e behandeling voelde het allemaal weer goed en kon ik mijn nek weer zonder pijn draaien en is de piep ongeveer 5 procent t.o.v de bewuste nacht. Ik ben Sandra erg dankbaar voor de behandelingen. Ga vooral niet googlen want daar wordt je niet beter van. Geniet van de kleine dingen. Laat het voorjaar maar beginnen.
Ineke - 2019 (leeftijdscategorie 30-40)
Zo geleidelijk als het komt, kan het ook weer weggaan.
​
Ik kan niet vertellen wanneer precies, maar in een stressvolle periode merkte ik steeds slechter te gaan slapen. Ik hoorde geen pieptonen of verschillende geluiden door elkaar, maar ik heb het gevoel dat mijn gehoor overdag minder geworden is. ’s Nachts werd ik wakker door constante suizen en dan weer in slaap komen ging steeds moeizamer. Na verschillende artsbezoeken; een gehoortest en een scan, blijkt er medisch geen oorzaak. “Leer er maar mee leven” was het antwoord.
​
Gelukkig bewijst Sandra het tegendeel! Door haar behandelingen merk ik verlichting in mijn schouders en nek en verdwijnen de suizen volop naar de achtergrond. Ik weet nu wanneer ik mij ergens te druk over maak, of wanneer ik teveel stress heb. Een ‘APK’ heb ik af en toe wel nodig, maar mijn eigen grenzen leer ik nu dus ook steeds beter kennen. Sandra heeft veel ervaring en ik kan bouwen op haar goede adviezen. Ook daar heb ik ongelofelijk veel aan. "Leer er maar mee leven" dat is me gelukt. Maar gelukkig op een heel andere wijze dan mij in eerste instantie verteld is. Ik heb de regie in eigen hand! Bedankt daarvoor, Sandra!!
Grietje - winter 2017/2018 (leeftijdscategorie 50-60)
In het jaar 2013/2014 ben ik begonnen met de ziekte van Ménière. Op een morgen werd ik wakker en kon niet opstaan, zag alles dubbel en alles draaide rondjes. Ze hebben de huisarts gebeld en die was er direct; hij zei, ga maar even op de rand van het bed zitten. Hij gooide mij van links naar rechts; dat deed hij een paar keer. Toen weer rechtop zitten, de duizelingen waren weg (voelde mij wel heel misselijk). Denk dat je iets met je evenwichtsorgaan hebt; doe lekker rustig aan vandaag. Heb later nog heel vaak van deze aanvallen gehad, maar ik wist hier mee om te gaan.
De Ménière is langzaam over gegaan naar oorsuizen (dit is nog vervelender dan de Ménière). Ik had aan beide kanten een hele harde piep; niet uit te leggen als ik zat of lag; hij was er altijd (niet normaal). Ben naar de huisarts gegaan en die vertelde dat er heel veel mensen zijn die dit hebben; het komt vanzelf en gaat ook vanzelf over. Iedereen in mijn omgeving snapte er niks van en zeiden: o, dat heb ik ook wel eens. Moet je goed slikken of kauwgom gaan kauwen; is het zo over. Na het dorpsfeest klaagden ze er wel eens over; hoor nog steeds de muziek in mijn oren en dan zei ik: “hou op met zeuren, dit hoor ik elke dag”.
In het jaar 2015 heb ik een afspraak gemaakt bij de KNO-arts te Meppel (zelfde verhaal; je moet er mee leren leven, het zit tussen je oren en ja dat klopt zit in mijn oren). Wat was ik boos en verdrietig. Ze had een paar opties voor mij: buisjes in mijn oren, MRI, Echo, kon uit mijn nek komen of uit de kaak. Heb eerst een MRI en Echo gehad; dit leverde niks op. Toen heb ik buisjes laten plaatsen (ook geen succes). Heb er later medicijnen bij gekregen om het rustiger te maken (hielp ook niet). We waren in de periode op vakantie geweest naar Spanje met het vliegtuig (wat heb ik een pijn gehad; echt niet normaal). Dan maar weer terug naar de huisarts; heb ik slaapmedicatie gekregen om beter te kunnen slapen (die deden helemaal niks). Later heb ik er nog anti-depressiva bij gekregen; ook dit hielp niet; werd er een zombie van. Op verzoek van mijn man en de kinderen ben ik daar mee gestopt.
Ben ook nog naar de chiropractor geweest. Ze was heel eerlijk; probeer je een paar keer te behandelen. Lukt het niet zeg ik dat eerlijk (anders ben je een leuke melkkoe voor mij). Ook zij kon mij niet helpen. Ook hadden ze gezegd, dat het uit de kaak kon komen; ik dacht heb niet zoveel kauwkiezen meer. Ga in overleg met de tandarts (alles eruit en een prothese erin). Je maakt hele rare sprongen om van het oorsuizen af te komen, maar helaas dit was het ook niet.
Toen las ik een advertentie in de plaatselijke krant; een nieuwe praktijk in Vledder voor oorsuizen en Tinnitus. Zaterdag 9 april 2016 was er open dag. Ben er heen gegaan met lood in mijn schoenen; kwam binnen en zag de moeder van Sandra, die ik wel kende (haar man en mijn man zijn collega’s geweest). Even later kwam ik in gesprek met Sandra; heb alles in het kort verteld en ik kon 14 april direct komen voor een intakegesprek en behandeling. Ze heeft allerlei testjes met mij gedaan; ik dacht ik zie wel wat er gaat gebeuren. De eerste weken ging ik 2x per week, werd steeds wat meer ontspannen bij haar en als ik thuis was moest ik rustig aan doen (alles was een beetje beurs). Maar ik dacht “volhouden”. Opeens was mijn piep (niet uit te leggen) anders; het voelde heel raar en vond het best wel eng. Heb 26 behandelingen gehad met ups en downs, maar ben door Sandra wel van mijn oorsuizen af.
Heb heel veel reclame gemaakt; veel kaartjes uitgedeeld, zelfs bij de huisartsen. Ben nu al meer dan anderhalf jaar van mijn oorsuizen af (onvoorstelbaar). Voel mij een hele andere Grietje geworden. De meiden (dochters) wilden een stedentripje maken, maar dat durf ik nog niet (bang dat het na het vliegen weer terugkomt).
Ben een hele andere “ik” geworden. Sta weer positief en vrolijk in het leven. Ben inmiddels oma geworden en dat is natuurlijk het mooiste wat er is en kan nu lekker genieten van mijn gezin.
Ben dan Sandra ook zeer dankbaar oor haar inzet voor wat zijn allemaal voor mij heeft gedaan. Super vrouw.
Annette - 2018 (leeftijdscategorie 40-50)
Ik ben Annette, inmiddels 50 jaar.
Mijn tinnitus heeft niets te maken met een gehoorbeschadiging, maar alles met stress.
Het was eind oktober 2016. Ik lag op bed, en irriteerde me aan een airco die ik buiten hoorde. Wie had er nou een airco draaien in oktober? Ineens realiseerde ik me dat het geluid niet van buiten kwam, maar in mijn oor zat.
Mijn leven stond direct op zijn kop! Ik was panisch en dacht: dit kan ik niet, dit ga ik niet redden. Nachten lag ik wakker, te bibberen van angst. Mijn man heeft wat kilometers met mij gewandeld om me tot rust te brengen. Maar ik kon alleen maar luisteren naar het gevreesde geluid. Ik zat uren op internet te speuren naar lotgenoten, verhalen, behandelingen. Op Facebook sloot ik mij aan bij een tinnitus groep. Van alle verhalen die ik las werd ik nog angstiger. Mensen die zichzelf van het leven beroofden door tinnitus...ik werd doodsbang door die verhalen.
Uiteindelijk werd op Facebook de praktijk van Sandra genoemd. Ik had er een goed gevoel bij en heb direct contact met haar opgenomen. Doordat Sandra de ernst van mijn situatie juist inschatte hoefde ik niet op de wachtlijst en kon ik direct terecht. Dat gaf mij al wat rust, er ging eindelijk iets gebeuren.
Het was wel een eind reizen, we waren in totaal zo’n zes uur onderweg. En dat wekelijks! Ik zeg we; mijn man was gelukkig zo lief om elke week met mij naar Vledder te rijden.
Sandra heeft mij enorm geholpen, ik ben haar nog altijd dankbaar. Ik weet niet hoe het met mij gegaan zou zijn als ik niet met haar in contact was gekomen.
Sandra voelde hoe vreselijk de stress bezit had genomen van mijn lijf. Na elke behandeling werd het weer wat rustiger in mijn hoofd. Zij moedigde mij aan positief de toekomst tegemoet te zien. En vooral niet te veel met het geluid bezig te zijn. Ik ben uit de Facebookgroep gestapt en ben gestopt met zoeken op internet. Dat gaf ook enorm veel rust. Ik werd naar van alle negatieve verhalen op Facebook.
Ik ben vrij lang bij Sandra in behandeling geweest. Eerst wekelijks, daarna om de week en uiteindelijk een keer in de drie weken. Stoppen vond ik eng, maar het is goed gegaan. Mijn tinnitus is niet weg, ik heb meestal een ruis in mijn hoofd en een piep in mijn oor. Maar ik ben eraan gewend, stoor me er meestal niet meer aan. Dat heb ik kunnen bereiken met de hulp van Sandra. En daar ben ik haar nog zo ontzettend dankbaar voor.
Uiteraard heb ik ook dagen dat het geluid meer aanwezig is. Vooral als ik veel last heb van stress. Natuurlijk komt de angst ook nog wel eens om de hoek kijken. Ik spreek mezelf dan toe dat het morgen weer beter gaat. Ik heb ook altijd een doosje diazepam 2 mg in mijn nachtkastje liggen, voor de nachten dat ik echt niet kan slapen. Maar ik gebruik ze sporadisch.
Ik was ook bang om te vliegen, bang dat dat het geluid zou verergeren. Maar ik weiger daar aan toe te geven. Ik vlieg met speciale oordoppen en dat gaat prima. IK LAAT TINNITUS NIET MIJN LEVEN BEPALEN!
Ik had in het begin niet kunnen denken dat ik nu weer gewoon mijn leven leid. Probeer er zo min mogelijk mee bezig te zijn. Natuurlijk heeft de tinnitus wel mijn leven wat veranderd. Het is nu eenmaal nooit meer stil..... Verder vermijd ik harde geluiden en vlieg ik met oordoppen. En ik kijk altijd even tv vanuit mijn bed, waardoor ik makkelijker in slaap val. Maar dat is het enige, verder heb ik mijn leven weer terug. Het enige wat ik jammer vind is dat ik niet wat dichter bij Sandra woon. Dan was ik heel graag voor ‘onderhoud’ in behandeling gebleven.
Maar je kunt niet alles hebben, ik heb al zo veel geluk gehad dat zij op mijn pad gekomen is. En ze heeft me beloofd dat ik nooit op een wachtlijst hoef mocht ik haar weer nodig hebben. Dat is op zich al een goed gevoel.
Dankjewel Sandra, dat je er voor me was in de meest vreselijke periode van mijn leven......
Waldy 2018 (leeftijdscategorie 70-80)
Het begon ongeveer 8 jaar geleden ,rond mijn 70e levensjaar. Eerst geleidelijk een zacht ruisen in mijn rechteroor. Later veranderde het in een soort knarsen. Overdag viel het te verdragen, maar de nachten werden een kwelling.
Van alles geprobeerd: muziek aan, slaappillen, het werd een uitputtingsslag. Oververmoeid en kribbig, geen plezier voor mijn omgeving.
Van alles geprobeerd: KNO arts (moet je mee leren leven)
Testen in audiologisch centrum Zwolle
Lotgenoten bijeenkomst
Via audicien een maskeergehoorapparaatje
MRI scan
Neuroloog geeft antidepressiva
Meerdaags onderzoek van Universiteit Groningen
Acupunctuur
Chinese massage
Chiropractie
Beter Horen biedt behandeling met neurostimulator aan via ziekenhuis, na een test blijkt dat ik er niet voor in aanmerking kom.
Dit alles eigenlijk zonder resultaat. Vanaf januari 2017 verergert de situatie. Ik ben ten einde raad.
Dan zie ik een advertentie in de krant van Therapiecentrum Vledder, Sandra Posthumus. Ik lees op de site dat behandelen van tinnitus haar specialiteit is. Ik meld me aan en hoor dat er een lange wachtlijst is.
Maar vanaf juli ben ik bij Sandra in behandeling en met positief resultaat.
Vanaf begin verbeterde de toestand al. De behandelingen waren eerst 1x per week, langzaam werden de tussenpozen groter. Ik zag het leven weer positief tegemoet!
Ik heb geleerd dat het niet eenvoudig is om je hoofd leeg te maken. Met de oefeningen van Sandra kom ik een heel eind. Na 7 maanden is er veel bereikt. Af en toe nog last, maar dan weet ik hoe het komt, stress speelt zeker een rol. Ik ben nog onder behandeling, nu eens in de drie weken en dat blijf ik voorlopig doen.
Ik wil Sandra een compliment geven voor de manier waarop zij haar vak uitoefent en ik hoop dat ze nog veel lotgenoten kan helpen.
Auke - 2017 (leeftijdscategorie 60-70)
Hier mijn verhaal: tijdens de zomer vakantie in 2003 merkte ik een piep op in mijn hoofd. Ik dacht toen dit gaat wel over, maar nee hoor hij bleef.
Ik werkte toen in een drie ploegendienst en na verloop van tijd werd de piep heviger en ik begon er last van te krijgen. Het slapen werd minder en was “s nachts veel wakker. Vooral de nachtdiensten gaven steeds meer problemen. Op het laatst sliep ik nog maar 3 uren en kon met geen mogelijkheid weer slapen. Het gezegde “slaap je niet dan rust je toch” werkte op een gegeven moment ook niet meer. Na 3 nachtdiensten zat ik er doorheen en snipperde de laatste nacht, maar dat kon ook niet eeuwig doorgaan, dus melde ik me steeds vaker ziek .
In augustus ben ik naar de huisarts gegaan, deze stuurde me door naar de KNO-arts. Deze man kon ook niets voor me doen en stuurde me door naar een audioloog. Na diverse test vertelde hij me dat mijn oren beschadigd waren (Lawaaidoof) en dit de piep veroorzaakte, en hij weinig meer voor me kon doen en gaf me het advies: U moet er maar mee leren leven , want anders heeft u geen leven. Hij schreef toen een brief naar mijn werkgever, met het advies om mij over te plaatsen van de drie ploegendienst naar een dagdienst. Dit was gemakkelijker gezegd dan gedaan. Maar in overleg met de directeur, personeelsfunctionaris en de bedrijfsgeneeskundige dienst, ben ik in 2006 in de dagdienst begonnen. Hier knapte ik weer redelijk op door de regelmaat en de werkzaamheden met minder stress. Maar de piep bleef.
Na ongeveer 3 a 4 jaar was ik weer redelijk de oude, ik had weer meer energie en kreeg veel meer rust. Toen kreeg ik een baan op de engineeringsafdeling . Dit was een afdeling waar ik veel afwisseling had en met veel plezier gewerkt heb tot mijn pensionering op 1 december van 2013. Maar de piep bleef, en werd langzamerhand meer. ‘s Nachts slecht slapen en overdag moe en zo sukkelde ik verder.
Op een verjaardag van een familielid in 2016 kwam het ter sprake. Een schoonzus hoorde het verhaal en vertelde me dat in Vledder een vrouw woonde die zich bezighoud met mensen met tinnitus patiënten. Ik dacht toen meteen, baat het niet het schaadt ook niet. En ik heb in het najaar van 2016 contact met haar gezocht. Ze had een wachtlijst, maar eind januari kon ik bij haar terecht en begon de therapie. Na enige behandelingen begon er al wat te veranderen. De piep werd niet minder maar anders en tot mijn verrassing kon ik mijn hoofd verder draaien, ik had ‘s nachts minder last van koude voeten, ik was minder duizelig en tot mijn verbazing ging ik een stuk beter slapen.
Ik ben nu bijna een jaar verder en voel mij fitter, de piep is minder geworden en mijn leven weer een stuk aangenamer.
27-12-2017 Auke (echte naam in de praktijk bekend)
​
Reactie van mijn vrouw
Tinnitus heb je niet alleen, ook al horen je naasten niet de ”piep” die in een hoofd zit. Naasten hebben er wel degelijk last van. ‘s Nachts wakker liggen, tv kijken, omwoelen enz. hier heb je als partner ook veel last van. Nu ik niet meer iedere morgen vroeg mijn bed uit moet, beter te handelen. Sinds mijn partner onder behandeling is, geen nachtelijk tv kijken meer en krijgen we meer rust/slaap
Annie - voorjaar 2018 (leeftijdscategorie 70-80)
Oktober 2016 kreeg ik last van oorsuizen en eigenlijk suizen in mijn hele hoofd. Ik was toen 72 jaar en dan toe eigenlijk weinig problemen met mijn gezondheid. Maar ik zat niet lekker in mijn vel en werd zelfs doorverwezen naar de neuroloog. Er werd een hersenscan gemaakt en een bloedvatenscan. Alles bleek gelukkig goed. Wat mij wel een goed gevoel gaf, maar de klachten bleven. Door de kno-arts doorverwezen naar de audicien. Aan één kant heb ik nu een gehoorapparaat. Door dat links en rechts mijn gehoor niet hetzelfde was, zou dat tinnitus kunnen veroorzaken. Wat ik hoorde was n.l.mijn eigen hartslag. Heel luid en duidelijk. Maar er veranderde niet veel. Doordat dat geluid dag en nacht doorging sliep ik bijna niet, werd zeer onrustig, kreeg paniekaanvallen en begon hevig te trillen. Door dit alles kwam ik bijna tot niets. En dan begint een zoektocht. Naar een psychologe geweest,mindfullnes gedaan, bioresonantie therapie gedaan. Bepaalde dingen heb ik wel wat aan gehad, maar
in die tijd kreeg ik ook het adres van Sandra. En daar kreeg ik vertrouwen in. Ook met mijn huisarts kon ik heel goed praten en hij heeft me voor mijn slapeloosheid slaappillen voorgeschreven en voor mijn onrust anti-depressiva. Dit maakte mij rustiger en ik sliep weer. Vanaf die tijd, Ik spreek nu vanafmei 2017, ging het heel langzaam de goede kant op. Afgelopen winter drong ineens tot me door dat mijn tinnitus weg was. Heel gek was dat. Ik ga nu nog zo eens per 2 maanden naar Sandra. Gebruik
geen slaapmedicatie meer. Slaap goed en de anti-depressiva ben ik aan het afbouwen. Ik heb het gevoel, dat ik er bijna weer ben. Kortom ik ben zeer tevreden.
Peter - 2018 + update (leeftijdscategorie 60-70)
Mijn naam is Peter en ben 68 jaar.
Het is moeilijk om aan te geven hoe lang het is geleden wanneer de Tinnitus bij mij is begonnen. Als ik het moet schatten plus mines anderhalf jaar geleden.De geluiden die ik hoor zijn,een sissend en een piep die redelijk hard zijn in het hoofd.
Mijn leven is natuurlijk in zoverre veranderd, dat ik regelmatig mijn gedachten er niet bij kon houden.
Een zoektocht naar een oplossing was er veel met iedereen er over praten. En zo nu en dan er wat over lezen,en natuurlijk het internet.
Uiteindelijk kwam ik iemand tegen die mij het adres gaf van Therapie Centrum Vledder. Dat was voor mij een geweldige ontdekking. Na een vragenlijst en een paar telefoontjes, heb ik een afspraak kunnen maken.
Op 03/01/2017 voor de eerste behandeling. Na ongeveer 6 behandelingen begon het iets te verbeteren. Dit was voor mij een geweldig moment om even een dag zonder deze geluiden te zijn. Na plus minus 15 keer behandeld te zijn begonnen de periodes wat langer te duren. Nu naar 29 behandelingen, gaat het een stuk beter.en ben er zo nu en dan een paar dagen van af.
Ik hoop dat ik er na nog wat behandelingen er van af kan komen. Wel wil ik nog even vertellen dat de behandeling door Sandra Posthumus geweldig is verlopen, ik wil daarom ook haar heel hartelijk bedanken voor de behandelingen. Ik ben er nog niet van af maar ben er van overtuigd dat ik met nog een paar behandelingen van af kom.
Beste Sandra. (update zomer 2018)
Hier een berichtje van een tevreden mens.
Het gaat erg goed met mij.
De tinnitus heb ik aardig onder controle. In een grote zaal heb ik het zo nu en dan. ‘s nachts word ik nog wel eens wakker van het geluid in mijn hoofd. Het wil wel eens een dag veel geluid in mijn hoofd zitten, maar dan ben ik er ook weer de volgende dag af.
Ik hoop dat je dit leuk vindt, om dit te horen.
Margreet - 2018 (leeftijdscategorie 70-80)
Sinds 2012 heb ik last van Tinnitus. Telkens als we in de auto zaten, had ik het gevoel dat er een raampje niet helemaal goed dicht was. Het suisde zo ! Omdat de raampjes altijd goed dicht waren, drong het tot me door dat het suizen in mijn oren zat.De huisarts vertelde dat ik er maar mee moest leren leven, niets aan te doen (hij had het zelf ook). Wel deed ik nog een gehoortest bij de assistente, ik heb een licht gehoorverlies in de hoge tonen. Ik sprak er met collega’s en vrienden over en ik verbaasde mij over het aantal mensen dat zei: oh, dat heb ik ook ! Tijdens de fitness lessen 2x in de week, kreeg ik steeds meer last van de harde muziek. De fitness instructeur verwees me naar TinnitusConcept in Vledder. Dat was in 2016, Sandra was net gestart en ik kon de volgende morgen al terecht ! Daar bofte ik dus erg bij.
Sandra nam mij flink onder handen en ik ontdekte hoe gestrest ik was. Mijn nek en mijn schouders zaten vast. Direct de eerste keer voelde ik al dat het mij hielp. Nee ik ben niet van de Tinnitus af, maar voelde wel dat mijn nek en schouders meer ontspannen waren.En dat is zo gebleven, als ik bij Sandra geweest ben, ervaar ik dat als een weldaad. De Tinnitus is soms bijna verdwenen, nooit helemaal, maar wel veel zachter geworden. Na een paar dagen is het weer op het oude niveau, ik blijf kennelijk een ‘stresskip’ die alle spanning opknoopt in nek en schouders.Het is prettig om regelmatig behandeld te worden, ik word steeds opnieuw bepaald bij het feit dat ik goed op mijn houding moet letten. Zoveel mogelijk ontspannen staan, zitten en liggen.Als de periode tussen 2 behandelingen wat langer is (vakantie, ziekte enz.) is het gesis zeker harder aan het worden.Door mij aan te sluiten bij de Facebook groep, leven met Tinnitus en Hyperacusis, weet ik dat er mee te leven is. Lotgenoten verhalen helpen.
Wat mijn geluid is en hoe hard? Als ik onder de douche sta hoor ik geen gesis.Door te accepteren dat ik dit nu eenmaal heb, en door regelmatige massage kan ik er goed mee omgaan. Maar nu en dan snak ik naar volmaakte stilte.
Isaac - 2018 (leeftijdscategorie 60-70)
In het dorp waar ik woonde wordt midweeks een plaatselijk nieuws- en vooral advertentieblad ‘De Westervelder’ bezorgd. Meestal keurde ik dit blad geen blik waardig, maar toen die keer, half juli 2016, sloeg ik wat achteloos wat bladen om. In het middenkatern staan advertenties van ondernemingen, middenstanders, mensen met eigen bedrijfjes e.d. Dat katern sloeg ik vrijwel altijd over, maar toen die keer niet. Er stonden advertenties uit het dorp Vledder in vermeld.
Tot mijn niet geringe verbazing las ik daar een advertentie van een plaatselijke fysiotherapeut die tot mijn verbazing een behandeling voor tinnitus aanbood, het zogenaamde tinnitus-concept. Aangezien ik al een tijdje in toenemende mate met oorsuizingen rondliep, maar nog niet de stap naar het zoeken naar een geneeswijze gezet had, pakte ik meteen de telefoon voor een afspraak. Ik sprak het bandje in en later die dag belde de fysiotherapeute mij terug. Dat was Sandra Posthumus en we maakten een eerste afsprak voor behandeling. Dat bleek het begin van een serie te zijn. Vanaf 20 juli tot eind oktober wel 14 behandelingen. Daarna volgden de, thans als zodanig genoemde, onderhoudsbehandelingen in een maandelijks ritme tot aan mijn verhuizing eind oktober 2017.
Aan het begin van het consult moest ik eerst naar links en dan naar rechts kijken. Met ferme duimdruk duwde Sandra op pijnlijke plekken in de nek en langs de hals, terwijl ik zelf toch de indruk had dat ik in de nek nauwelijks gespannen was. Dat bleek dus anders te zijn. De eerste behandelingen waren behoorlijk pijnlijk; de pijn duurde tot nog wel enkele dagen na de behandeling. Het tweede gedeelte van de behandeling, de rugmassage, was een weldaad voor me.
Mijn tinnitus was weliswaar duidelijk hoorbaar, maar is nooit heel ernstig of erg hinderlijk geweest. Wel moest ik wennen het voortdurend aanhouden ervan; je loopt er altijd mee rond. Je wordt ermee wakker en je staat ermee op. Maar ik heb er nauwelijks last van gehad met slapen.
Na pak weg zo’n 6 à 7 behandelingen merkte ik dat het suizen gaandeweg wat minder begon te worden, totdat er perioden volgden waarin dat zelfs nog nauwelijks hoorbaar werd of dat ik er nauwelijks nog erg in had.
Heb ik toch al de gewoonte om ’s morgens na het opstaan lekker wat lichaamsoefeningen en meditaties te doen, de behandeling van Sandra heeft mij ertoe aangezet er speciaal meer met de nek te doen, met aanvankelijk zelf er iets meer spanning op te zetten, deze los te laten en vervolgens meer ontspanning te verkrijgen.
Thans ben ik zover gevorderd dat ik het suizen veelal nog nauwelijks hoor of dat het steeds langer durende periodes geheel verdwenen is, ofschoon het ook zo maar ineens, zonder enige bewuste aanleiding daartoe, weer variërend van een paar uur tot een weekje iets meer hoorbaar is.
Zo kan ik ergens in de nacht wakker worden en hoor dan geen enkel suizen. Vervolg ik mijn slaap en word in de morgen wakker, dan kan dat met enig suizen zijn; later op de dag blijkt dat suizen dan ineens verdwenen te zijn, zoals ik op zeker moment opmerk.
Het opnieuw hoorbare suizen is dan blijkbaar de uitdrukking van een nog steeds aanwezige ‘aandoening’ in een diepere laag in mijn onderbewustzijn en die drukt zich nu in het bewustzijn door. Maar dankzij mijn inmiddels opgedane ervaring hiermee weet ik ook dat het ook zo maar weer minder kan worden of voor kortere of langere duur .geheel verdwijnt.
Het lijkt erop dat ik in de aanlooptijd van onze verhuizing deze stappen in mijn ontwikkeling nog met Sandra en zij met mij mocht zetten waarvoor mijn warme dank aan haar.
Ron - voorjaar 2018 (leeftijdscategorie 40-50)
Ik ben een man van 40 jaar en weet sinds enkele jaren dat ik Tinnitus heb. Ik heb het waarschijnlijk al langer dan ik zelf weet maar had dit in het begin gewoon niet door of ‘’wilde’’ het niet horen. Een jaar of vijf geleden kwam ik zelf tot de conclusie dat die suis in mijn oren er altijd is, dit besef kwam eigenlijk van het een op het andere moment en leverde natuurlijk de nodige onzekerheid op met betrekking tot de vragen ‘wat heb ik?’ en ‘wat kan ik eraan doen?’ Nu ben ik niet iemand die snel naar de huisarts gaat dus heb het eerst de nodige tijd aangekeken maar omdat ik er op gegeven moment toch wel een beetje ‘’gek’’ van werd heb ik toch maar een afspraak gemaakt met de huisarts.
De assistente wist mij vrij snel te vertellen dat het om gehoorschade gaat en dat daar niets aan viel te doen. Dit was natuurlijk wel een “kleine” teleurstelling maar door haar ‘’diagnose’’ ging ik wel denken van ‘zie je wel, ik ben vroeger beroepsmilitair geweest en had tijdens het schieten niet altijd gehoorbescherming op’ en ‘daarna in de bouw gewerkt met de bijbehorende decibellen’ ik zocht dus de fout bij mijzelf. Achteraf gezien, zeker in de bouw was ik 1 van de weinige die altijd zijn gehoorbescherming droeg maar toch.
Gelukkig kwam ik zo’n anderhalf jaar geleden een artikel tegen van Sandra over haar Tinnitus concept, de behandeling en Tinnitus in het algemeen. Daar las ik voor het eerst dat Tinnitus ook veroorzaakt kan worden door stress, spierspanning etc. En dat was een enorme eyeopener, want op dat moment besefte ik mij dat ik de afgelopen jaren bloot was gesteld aan een enorme hoeveelheid stress, door privéomstandigheden en de kans dat er wel degelijk iets aan gedaan kan worden dus wel bestaat!
In het kader van baat het niet dan schaadt het niet heb ik een afspraak gemaakt en ben op een zekere dag vertrokken naar Vledder en begonnen aan de therapie. Ik merkte al vrij snel dat het suizen opklaarde, ik bedoel hiermee dat het voelde alsof ik minder druk op de oren kreeg en het suizen meer naar de achtergrond verdween. Na zo’n 10 behandelingen ben ik gestopt, niet dat het suizen volledig weg was maar het was teruggebracht tot een meer aanvaardbaar niveau. En daarnaast merkte ik dat de laatste paar behandelingen geen merkbaar verschil meer opleverde.
Erg blij met het behaalde resultaat kan ik de therapie van Sandra iedereen aanraden, natuurlijk garanties heb je niet en ikzelf ben er bijvoorbeeld nooit vanuit gegaan dat de klachten helemaal verdwijnen maar het heeft mij wel degelijk geholpen.
Tamara - 2018 (leeftijdscategorie 40-50)
Hallo bij mij begon het in mei 2017.
Had mijn oren uitlaten spuiten dag erna een rare ruis in mijn oor; raakte daardoor behoorlijk in de stress.
Slaapproblemen veel adrealine; gewoon ontzettend slopend. Kwam terecht bij Sandra die mij behandelde.
Ook bij kno geweest; mijn gehoor was prima verder. Vond het erg fijn om door haar behandeld te worden gaf mij een soort van rust.
Ben ongeveer 9x geweest; daarnaast nog bij pentho in zwolle voor acceptatie. Het heeft bij mij al met al maanden geduurd voor dat ik me echt weer geestelijk beter ging voelen.
Het geluid is naar mijn gevoel minder geworden ook mede door dat de stress weg is. Hoe meer stress, hoe erger het wordt dat is mij wel duidelijk!
Wens iedereen heel veel sterkte! En Sandra jij bedankt!
Dieuwke - 2018 (leeftijdscategorie 80-90)
Wanneer is Tinnitus bij mij ontstaan? Een moeilijke vraag, ik weet het niet. Wel weet ik dat ik dit al jaren heb. Ik weet niet beter.
Je zou het kunnen vergelijken met het ruisen van de zee.
Toen wij in 2016 in Vledder met vakantie waren kwamen wij er achter dat in Vledder een Therapeut was, die kans zag om je hiervan af te helpen. Het proberen waard. Bij Sandra was ik direct thuis en de behandelingen zijn toen begonnen. Ik merkte spoedig kleine verbeteringen en soms was het suizen even over. Ik heb in 2016 9 behandelingen gehad. en was toen vaker en langer van het oorsuizen verlost. Ook in 2017 heb ik 9 behandelingen gehad. Helemaal over is het niet, maar het is veel beter en soms heb ik perioden dat ik het niet heb. Ik ben hier geweldig blij mee. Misschien moet ik nog meer behandelingen, ik weet het niet. Even afwachten.
Sandra, heel hartelijk dank! Ik heb alle vertrouwen dat ik nog eens kan zeggen: "Het is helemaal over".
Bert - 2018 (leeftijdscategorie 50-60)
Ik ben Bert, ben vijfenvijftig jaar oud en een stress-kip.
De uitspraak ‘sinds jaar en dag’ is van toepassing als men mijn vraagt sinds wanneer ik Tinnitus heb; met andere woorden, ik weet het niet. Als ik als kind op bed lag, wilde ik liever niet met mijn oor op het kussen liggen, want dan hoorde ik mijn hart in mijn oren bonzen en een vage ruis.
Toen ik nog kind was klaagde mijn moeder over haar suizen in haar oren. De huisarts vertelde haar dat het door de adertjes in haar oren kwam die bij haar voor dat razen zorgden, en er was niets aan te doen. Mijn moeder had vaak last van haar nek en schouders, zij had een ‘Staphorster-nek’. Ze had een hekel aan harde muziek of geluid.
Toen eens ik een spannend boek las, ervoer de hoofdpersoon na een achtervolging een heftig ruizen in zijn hoofd. He, dat is apart, dacht ik, dat ken ik. Een spannend boek ervaar ik als een spannende film, met als gevolg, hevige razen in mijn hoofd.
Sinds ongeveer 2006 heb ik Tinnitus in de vorm welke ik nu heb. Ik werkte bij een bedrijf in Zwolle waar ik de ingangscontrole deed. En een vorm van suizen was er al. Als meettechnicus had ik een vrij leven en het was leuk werk. Tóch ervoer ik spanning; mijn keuringsresultaten moesten verantwoord zijn en mijn afkeuren werden door het Just In Time systeem keer op keer weer door onze directie vrij gegeven omdat de productie anders stil stond en daarmee wij daardoor niet konden uitleveren. Met nog enkele andere hoge spanningen in mijn werkomgeving, brak een periode aan dat ik om halfvijf ’s middags de motor van mijn diesel auto nauwelijks hoorde. Ik begon mij ongerust te maken, maar dat het aan stress lag had ik al vrij snel door.
Nadat ik ontslag had genomen bleef ik nog geruime tijd in een spannende situatie, het harde geluid was wat verminderd. Wij hadden onze woning verkocht en waren naar Havelte verhuisd. Ik had toen ter tijd via internet al wat gezocht en vernam dat het TInnitus was, en ik vond het noodzakelijk om de huisarts een bezoek te brengen. Toen ik hem het woord noemde keek hij mij aan alsof hij het in ‘Keulen hoorde donderen’; de man had nog nooit van het woord gehoord. En dat geraas, dat was een gehoorbeschadiging. Ik moest mijn hersenen zien als een versterker die als het ‘niets’ hoort tóch ‘iets’ wil horen en dat je daardoor dus suizen hoort. Hieruit begreep ik als snel dat hij mij niet had ‘gehoord’, met een kluitje in het riet zond en dat hij geen idee had wat ik had verteld, want een dieselmotor en een autoradio maken echt wel geluid.
Op een middag na mijn werk bezocht ik mijn oude vader en vertelde hem van mijn ‘razernij’ in mijn oren. En tot mijn grote verbazing antwoordde hij; “Ach mijn jongen, dat heb ik mijn hele leven al.” Daarbij een kanttekening, hij heeft bombardementen van heel dichtbij meegemaakt, dus gehoorbeschadiging, dat begreep ik.
Maar goed het geraas, gefluit, gepiep, geknerp en soms gebrom bleef, en heel af en toe een snerpend geluid. Als een goed observeerder begon ik de aanwezige geluiden te observeren; ik denk maar zo, als ze er tóch zijn, bestudeer ze. Ik merkte dat hoe meer ik mij ongerust maakte, mijn hoofd doller werd en de geluiden harder. Ik begon te begrijpen waarom mensen soms suïcidaal werden. Maar ook dat felle metaalachtige geluiden, van een belletje bijvoorbeeld of een hoge toon op een viool, mij soms door mijn hoofd heen blijven galmen. Plotselinge harde en scherpe geluiden kunnen mij ‘op stang’ jagen. Een omgeving met veel geluiden of waar veel mensen zijn, kunnen mij licht in het hoofd maken wat weer effect op het suizen heeft.
Op een dag kwam ik bij mijn zuster en het bleek dat ook zij zeer ernstige Tinnitus heeft. Ik begon wat door te vragen, wanneer en hoe hard en divers. Het bleek dat zij vaak na haar avond slaapje met een ernstige Tinnitus wakker wordt. Nu begon bij mij een kwartje te vallen. Als ik ’s middags door vermoeidheid even mijn hoofd te rusten leg, word ik wakker met een felle snerpende piep in mijn oren. Als ik ’s ochtends vroeg iets te laat wakker word, heb ik een snerpende piep in mijn oren. Als ik de vorige dag bij een lezing heb gezeten en mijn hoofd een tijd lang naar rechts of links heb moeten houden...heb ik de volgende dag een stijve nek, hoofd- en oogpijn én hard razen in mijn hoofd. Oók mijn zuster heeft last van haar schouders, nek en heeft ook een vorm van ‘Staphorster-nek’. Zij is in behandeling bij een fysiotherapeute. En...bij mij begon dat ook te ontstaan.
Een jaar of twee terug sprak ik een kennis met Tinnitus in een zelfde vorm als ik heb en hij verklaarde het gelijk als ik het ervaar, dat het vaak buiten het achterhoofd zit en dat de geluiden links van andere kwaliteit en kwantiteit zijn dan rechts. Het fluctueert en beweegt. Iedere toon kan ik apart aanhoren, terwijl alle tonen tezamen voor een ruizen zorgen. Tijdens een Beter Horen test eind vorig jaar is gebleken dat ik een hele kleine gehoor dip heb welke aan mijn leeftijd gerelateerd is. En dat en ‘masker’ heeft voor mij geen zin. Hij adviseerde mij een bezoek te brengen aan een instituut o.i.d. in Assen.
Een jaar geleden ben ik een poos in behandeling van Sandra geweest en ging het uitermate goed, het razen werd zelfs minder en beheersbaar. In mijn geval als stress-kip is mijn Tinnitus sterk gerelateerd aan spanning, harde spieren in mijn bovenlijf en niet kunnen omgaan met sommige situaties. Wat ik ook ervaar is; dat stress niet alleen komt van dingen waar ik tegenop zie; maar juist ook dingen waar ik naar uitkijk en die leveren mij ook weer Tinnitus op.
Als ik tegenwoordig in de middag door vermoeidheid wordt overmand, neem ik een stevige neksteun rond mijn hals en blijf rechtop in een stoel zitten, met als resultaat dat ik zittend in de stoel even kan uitrusten. Het scherpe snerpende geluid blijft uit.
-
Of ik er ooit van af kom, ik denk het niet.
-
Is het handelbaar geworden? Ja.
-
Mijn levenswandel is essentieel in het razen.
-
Het welgemeende advies; ‘Je moet het loslaten!’ geeft mij geen effect, want ik weet niet wat ‘loslaten’ is of hoe ik het moet doen. Het denken in ‘cirkeltjes’ is een belangrijke bron van stress in mijn leven. Ik heb de uitspraak veranderd in: ‘Anders vasthouden.’
-
Zelfonderzoek is voor mij een handvat gebleken; waar, wanneer, hoe, type .... hebben mij geleerd waar ik mijn invloed heb; al is het een fractie.
-
De wijze van op een stoel zitten. Ik heb op de rug van mijn stoel twee kussens gelegd zodat ik anders zit, de ‘zitspanning’ is in mijn geval behulpzaam gebleken.
-
Hoewel ik het niet meer heb, is het losmaken van de spieren in het bovenlichaam een hulpmiddel gebleken. Daar bouwt spanning zich op die weer invloed heeft op het hoofd én ... het razen.