Ineke - leeftijd 30-40

Zo geleidelijk als het komt, kan het ook weer weggaan.

Ik kan niet vertellen wanneer precies, maar in een stressvolle periode merkte ik steeds slechter te gaan slapen. Ik hoorde geen pieptonen of verschillende geluiden door elkaar, maar ik heb het gevoel dat mijn gehoor overdag minder geworden is. ’s Nachts werd ik wakker door constante suizen en dan weer in slaap komen ging steeds moeizamer. Na verschillende artsbezoeken; een gehoortest en een scan, blijkt er medisch geen oorzaak. “Leer er maar mee leven” was het antwoord.

Gelukkig bewijst Sandra het tegendeel! Door haar behandelingen merk ik verlichting in mijn schouders en nek en verdwijnen de suizen volop naar de achtergrond. Ik weet nu wanneer ik mij ergens te druk over maak, of wanneer ik teveel stress heb. Een ‘APK’ heb ik af en toe wel nodig, maar mijn eigen grenzen leer ik nu dus ook steeds beter kennen. Sandra heeft veel ervaring en ik kan bouwen op haar goede adviezen. Ook daar heb ik ongelofelijk veel aan. "Leer er maar mee leven" dat is me gelukt. Maar gelukkig op een heel andere wijze dan mij in eerste instantie verteld is. Ik heb de regie in eigen hand! Bedankt daarvoor, Sandra!!

Grietje - leeftijd 50-60

In het jaar 2013/2014 ben ik begonnen met de ziekte van Ménière. Op een morgen werd ik wakker en kon niet opstaan, zag alles dubbel en alles draaide rondjes. Ze hebben de huisarts gebeld en die was er direct; hij zei, ga maar even op de rand van het bed zitten. Hij gooide mij van links naar rechts; dat deed hij een paar keer. Toen weer rechtop zitten, de duizelingen waren weg (voelde mij wel heel misselijk). Denk dat je iets met je evenwichtsorgaan hebt; doe lekker rustig aan vandaag. Heb later nog heel vaak van deze aanvallen gehad, maar ik wist hier mee om te gaan.

De Ménière is langzaam over gegaan naar oorsuizen (dit is nog vervelender dan de Ménière). Ik had aan beide kanten een hele harde piep; niet uit te leggen als ik zat of lag; hij was er altijd (niet normaal). Ben naar de huisarts gegaan en die vertelde dat er heel veel mensen zijn die dit hebben; het komt vanzelf en gaat ook vanzelf over. Iedereen in mijn omgeving snapte er niks van en zeiden: o, dat heb ik ook wel eens. Moet je goed slikken of kauwgom gaan kauwen; is het zo over. Na het dorpsfeest klaagden ze er wel eens over; hoor nog steeds de muziek in mijn oren en dan zei ik: “hou op met zeuren, dit hoor ik elke dag”.

In het jaar 2015 heb ik een afspraak gemaakt bij de KNO-arts te Meppel (zelfde verhaal; je moet er mee leren leven, het zit tussen je oren en ja dat klopt zit in mijn oren). Wat was ik boos en verdrietig. Ze had een paar opties voor mij: buisjes in mijn oren, MRI, Echo, kon uit mijn nek komen of uit de kaak. Heb eerst een MRI en Echo gehad; dit leverde niks op. Toen heb ik buisjes laten plaatsen (ook geen succes). Heb er later medicijnen bij gekregen om het rustiger te maken (hielp ook niet). We waren in de periode op vakantie geweest naar Spanje met het vliegtuig (wat heb ik een pijn gehad; echt niet normaal). Dan maar weer terug naar de huisarts; heb ik slaapmedicatie gekregen om beter te kunnen slapen (die deden helemaal niks). Later heb ik er nog anti-depressiva bij gekregen; ook dit hielp niet; werd er een zombie van. Op verzoek van mijn man en de kinderen ben ik daar mee gestopt.

Ben ook nog naar de chiropractor geweest. Ze was heel eerlijk; probeer je een paar keer te behandelen. Lukt het niet zeg ik dat eerlijk (anders ben je een leuke melkkoe voor mij). Ook zij kon mij niet helpen. Ook hadden ze gezegd, dat het uit de kaak kon komen; ik dacht heb niet zoveel kauwkiezen meer. Ga in overleg met de tandarts (alles eruit en een prothese erin). Je maakt hele rare sprongen om van het oorsuizen af te komen, maar helaas dit was het ook niet.

Toen las ik een advertentie in de plaatselijke krant; een nieuwe praktijk in Vledder voor oorsuizen en Tinnitus. Zaterdag 9 april 2016 was er open dag. Ben er heen gegaan met lood in mijn schoenen; kwam binnen en zag de moeder van Sandra, die ik wel kende (haar man en mijn man zijn collega’s geweest). Even later kwam ik in gesprek met Sandra; heb alles in het kort verteld en ik kon 14 april direct komen voor een intakegesprek en behandeling. Ze heeft allerlei testjes met mij gedaan; ik dacht ik zie wel wat er gaat gebeuren. De eerste weken ging ik 2x per week, werd steeds wat meer ontspannen bij haar en als ik thuis was moest ik rustig aan doen (alles was een beetje beurs). Maar ik dacht “volhouden”. Opeens was mijn piep (niet uit te leggen) anders; het voelde heel raar en vond het best wel eng. Heb 26 behandelingen gehad met ups en downs, maar ben door Sandra wel van mijn oorsuizen af.

Heb heel veel reclame gemaakt; veel kaartjes uitgedeeld, zelfs bij de huisartsen. Ben nu al meer dan anderhalf jaar van mijn oorsuizen af (onvoorstelbaar). Voel mij een hele andere Grietje geworden.

Ben een hele andere “ik” geworden. Sta weer positief en vrolijk in het leven. Ben inmiddels oma geworden en dat is natuurlijk het mooiste wat er is en kan nu lekker genieten van mijn gezin.

Ben dan Sandra ook zeer dankbaar oor haar inzet voor wat zijn allemaal voor mij heeft gedaan. Super vrouw.

Annette - leeftijd 40-50

Ik ben Annette, inmiddels 50 jaar.

Mijn tinnitus heeft niets te maken met een gehoorbeschadiging, maar alles met stress. 

Het was eind oktober 2016. Ik lag op bed, en irriteerde me aan een airco die ik buiten hoorde. Wie had er nou een airco draaien in oktober? Ineens realiseerde ik me dat het geluid niet van buiten kwam, maar in mijn oor zat.

Mijn leven stond direct op zijn kop! Ik was panisch en dacht: dit kan ik niet, dit ga ik niet redden. Nachten lag ik wakker, te bibberen van angst. Mijn man heeft wat kilometers met mij gewandeld om me tot rust te brengen. Maar ik kon alleen maar luisteren naar het gevreesde geluid. Ik zat uren op internet te speuren naar lotgenoten, verhalen, behandelingen. Op Facebook sloot ik mij aan bij een tinnitus groep. Van alle verhalen die ik las werd ik nog angstiger. Mensen die zichzelf van het leven beroofden door tinnitus...ik werd doodsbang door die verhalen.

Uiteindelijk werd op Facebook de praktijk van Sandra genoemd. Ik had er een goed gevoel bij en heb direct contact met haar opgenomen. Doordat Sandra de ernst van mijn situatie juist inschatte hoefde ik niet op de wachtlijst en kon ik direct terecht. Dat gaf mij al wat rust, er ging eindelijk iets gebeuren.

Het was wel een eind reizen, we waren in totaal zo’n zes uur onderweg. En dat wekelijks! Ik zeg we; mijn man was gelukkig zo lief om elke week met mij naar Vledder te rijden.

Sandra heeft mij enorm geholpen, ik ben haar nog altijd dankbaar. Ik weet niet hoe het met mij gegaan zou zijn als ik niet met haar in contact was gekomen.

Sandra voelde hoe vreselijk de stress bezit had genomen van mijn lijf. Na elke behandeling werd het weer wat rustiger in mijn hoofd. Zij moedigde mij aan positief de toekomst tegemoet te zien. En vooral niet te veel met het geluid bezig te zijn. Ik ben uit de Facebookgroep gestapt en ben gestopt met zoeken op internet. Dat gaf ook enorm veel rust. Ik werd naar van alle negatieve verhalen op Facebook.

Ik ben vrij lang bij Sandra in behandeling geweest. Eerst wekelijks, daarna om de week en uiteindelijk een keer in de drie weken. Stoppen vond ik eng, maar het is goed gegaan. Mijn tinnitus is niet weg, ik heb meestal een ruis in mijn hoofd en een piep in mijn oor. Maar ik ben eraan gewend, stoor me er meestal niet meer aan. Dat heb ik kunnen bereiken met de hulp van Sandra. En daar ben ik haar nog zo ontzettend dankbaar voor.

Uiteraard heb ik ook dagen dat het geluid meer aanwezig is. Vooral als ik veel last heb van stress. Natuurlijk komt de angst ook nog wel eens om de hoek kijken. Ik spreek mezelf dan toe dat het morgen weer beter gaat. Ik heb ook altijd een doosje diazepam 2 mg in mijn nachtkastje liggen, voor de nachten dat ik echt niet kan slapen. Maar ik gebruik ze sporadisch. 

Ik was ook bang om te vliegen, bang dat dat het geluid zou verergeren. Maar ik weiger daar aan toe te geven. Ik vlieg met speciale oordoppen en dat gaat prima. IK LAAT TINNITUS NIET MIJN LEVEN BEPALEN! 

Ik had in het begin niet kunnen denken dat ik nu weer gewoon mijn leven leid. Probeer er zo min mogelijk mee bezig te zijn. Natuurlijk heeft de tinnitus wel mijn leven wat veranderd. Het is nu eenmaal nooit meer stil..... Verder vermijd ik harde geluiden en vlieg ik met oordoppen. En ik kijk altijd even tv vanuit mijn bed, waardoor ik makkelijker in slaap val. Maar dat is het enige, verder heb ik mijn leven weer terug. Het enige wat ik jammer vind is dat ik niet wat dichter bij Sandra woon. Dan was ik heel graag voor ‘onderhoud’ in behandeling gebleven. 

Maar je kunt niet alles hebben, ik heb al zo veel geluk gehad dat zij op mijn pad gekomen is. En ze heeft me beloofd dat ik nooit op een wachtlijst hoef mocht ik haar weer nodig hebben. Dat is op zich al een goed gevoel.

Dankjewel Sandra, dat je er voor me was in de meest vreselijke periode van mijn leven......